Kod Leonarda – książka genialna, strasznie mi się podobała. Zaginiony symbol – książka spoko. Nie wiem czemu nie opisałem ich na blogu. Może za mało czasu na to było.
W tym roku pojawił się film „Inferno”, kontynuacja przygód profesora Langdona. Jak zawsze w takich sytuacjach mam w zwyczaju, że najpierw sięgam po książkę, a dopiero później po film (przeważnie jestem zawiedziony filmem).
Fabuła:
Profesor budzi się w szpitalu, nie wie gdzie jest, nie wie co się z nim działo. Nic nie pamięta z ostatnich dwóch dni. W szpitalu jest z nim dr. Sienna Brooks, która się nim opiekuje, bo zna angielski. Po chwili zjawia się osoba która próbowała zabić profesora, ale się to nie udało. Chce teraz dokończyć.
Tak więc: książka.
Przyznam, że książka mnie nie powaliła. Poprzednie przygody trzymały w napięciu. Rozwiązywało się zagadki z głównymi bohaterami. Teraz, zagadek było ledwie kilka. A główna uwaga skupiona była na przemieszczaniu się między lokalizacjami.
Co muszę przyznać, zakończenie zaskakujące. Aż sobie usiadłem i przez dłuższą chwilę nad nim rozmyślałem. Muszę przyznać, bardzo mi się zakończenie podobało.
Film.
Nie wiadomo o co w nim chodzi. Nie wiadomo czemu nagle zmieniają lokalizację, nie wiadomo czemu mają się dostać w poszczególne miejsca.
Dr. Sienna Brooks miała być blondynką, była brunetką. Ich zabójczyni miała mieć irokeza, a nie miała. W wielu miejscach wycięte po całej scenie z książki. Np gdy dostawali się do kościoła baptystów, jest tylko jak przeszli przez ogrodzenie – w książce była o wiele dłuższa scena. Tak samo w ogrodach, w filmie to było 10sekund. W książce – cóż, było to zdecydowanie więcej, łącznie z pominięciem całej jaskini…
Zakończenie jest inne niż w książce! Takie amerykańskie…
Oceny:
Książka: 3/5. Jeśli jesteście fanami, można przeczytać. Chociaż dla samego zakończenia.
Film 1/5 – nie warto go oglądać, o wiele lepiej nawet przeczytać książkę.
Jeśli jednak nie czytaliście do tej pory książek o profesorze Langdonie – zacznijcie od Kodu Leonarda.